Sevgili eğitimci arkadaş, dost ve akrabalarım evvela şunu bilmenizi isterim ki; üstlendiği kutsal vazifeyi layıkıyla yapan öğretmenler bizim baş tacımızdır ve amacım asla genelleme yapmak değildir. Lakin olanı da dile getirmek lazım.
Eğitimciler öğrencilerin ailesinden sonra en fazla vakit geçirdiği kişilerdir ve çocukların gözünde belirli bir donanıma sahip ve fikirleri benimsenen müstesna şahsiyetlerdendir.
Lakin üzülerek yazmak durumundayım içinde bulunduğumuz kargaşanın etkenlerinden de biridirler aynı zamanda.
Öğle molasında okulun yakınında bir parkta 15 bilemedin 16 yaşındaki bir grup genç sohbet ediyor
Öğretmenimiz dedi ki bilmem kime vatandaşlık verilecekmiş.
Yok, efendim biz böyleyken onlar farklı ayrıcalıklara sahip olacakmış.
Şu köprünün fiyatı pahalı, şu zümreler torpilliymiş.
Şu adam arsız, bu adam hırsızmış, o onu yapmış, buda bunu yapmış.
Derse giren öğretmenin siyasi fikri neyse konularda o mihval de anlatılıyor olsa gerek.
Sen ne bakıyorsun öğretmene mübarek bu gün egosunu tatmin için öyle der yarın sınavda bilmem neyin sinüsünü kosinüsü sorar, onun için hava hoş yarında peşine koşarsın üç beş puan için.
Resmen şok oldum ya!
Bir an içimden ” ACABA BUNLAR OKULA MI YOKSA MECLİSE Mİ GİDİYOR, ÖĞRETMEN Mİ YOKSA VEKİL Mİ DERS ANLATMIŞ” diye düşünmeden edemedim açıkçası.
YAZIKTIR YA!
Bizde geçtik o yollardan hem de siyasetin baba zamanlarında, ama ne öğretmenlerimiz bize bu tarz konuşmalar yaptı nede biz merak ettik hocam siz hangi cenahtansınız diye.
Ondan sonrada bi tarafımızı yırtıyoruz ” efendim şimdiki gençlik çok agresif ve ayrışmacı, tahammülsüz.
Ne bekliyoruz, kendisini ifade etmesine fırsat vermeden karşısındakiyle kıyas edilen beyinlerden icat mı çıkacaktı.
Onların vazifesi Hayatta yardımcı olacak verileri sunmaktır, ideolojik fikirler enjekte ederek insanlara karşı ön yargı oluşturmak değil.
Tabi ki farklılıklar zenginliktir, ama bırakalım o zenginliği kendileri keşfetsinler, denesinler, yanılsınlar, hata yapsınlar birey olarak karar almayı öğrensinler.
Baba parasıyla bilmem kaç bin liralık telefonu olan çocuk, daha kendi özgürlüğü elinde değil vatanın milletin özgürlüğünün derdinde.
Ve ailelerde dikkat etmeli varını yoğunu uğruna heba ettiği evladının gidişatına takip etmeli okula gidip gözlemlemeli nereye gidiyor evladı
İlim tahsili için okula mı?
Yoksa grup konuşması dinlemek için meclise mi?
Artık devir değişti sevgili dostlar masallarda kaldı gökten düşen elmalar Kaf dağının ardındaki canavarlar.
Devir bilim ve teknoloji devri ideoloji değil, fidanlarınıza yapılması muhtemel zararlı aşılara engel olalım.
Eğitimci konumunu, talebe de görevini bilmek zorunda yoksa çok daha dinleriz Japonların Çinlilerin başarı hikâyelerini.
Saygılarımla
