1993 Bayburt Çığ Felaketi Unutulmadı, Gözyaşları ve Dualar Üzengili’de Yankılandı Haberi
Bayburt’un Üzengili köyünde, 18 Ocak 1993 tarihinde meydana gelen ve 59 vatandaşın hayatını kaybettiği çığ felaketinin 32. yıl dönümünde duygusal bir anma töreni düzenlendi. Kar yağışı altında gerçekleşen törende, hayatını kaybedenler dualarla yad edildi.
Üzengili köyünde düzenlenen anma programına köy sakinlerinin yanı sıra çevre köylerden de çok sayıda vatandaş katıldı. Program, ilk olarak çığda hayatını kaybedenlerin mezarları başında Kur’an-ı Kerim okunmasıyla başladı. Ardından köy camisinde dualar edildi.
Elden Ele 9-10 Kişiyi Çığın Altından Çıkardık
Çığ felaketinin tanıklarından Ömer Çakmak, o gün yaşadıklarını ve arama kurtarma çalışmalarına nasıl katıldığını gözyaşları içinde anlattı. Böylesi acıların bir daha yaşanmaması temennisinde bulunan Çakmak, o zorlu anları şu sözlerle aktardı: “O gün bir eve gittik. Kalabalık bir aile vardı. Eve üstten aşağıya doğru girdik. En alttaki yaralıları ortadaki kişiye veriyor, ortadaki yukarıdaki kişiye uzatıyordu. Yukarıdaki de dışarı çıkarıyordu. Elden ele 9-10 kişiyi kurtarmayı başardık. Gece saat 01.00 civarıydı. Hayvanlar bile durumu anlamış gibi mahzun mahzun duruyordu. Ortalıkta derin bir sessizlik vardı. Rabbim bir daha böyle acılar yaşatmasın.”
Yurt dışında yaşadığı halde anma programına katılmak için köye gelen Hanefi Karaaslan, hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet dileyerek, “1993’teki çığ felaketinde birçok yakınımı ve köylümü kaybettim. Bu sene Türkiye’ye gelirsem mutlaka anma programına katılacaktım. Allah nasip etti, geldim. Allah herkesten razı olsun, ölmüşlerimize rahmet eylesin” dedi.
Çığın Sembol İsmi Hatice Anne de Anıldı
Çığın sembol isimlerinden Hatice Karaaslan’ın oğlu İrfan Karaaslan ise, yakınlarını anmak için toplandıklarını belirterek, “1993 yılında köyümüze düşen çığın canlı tanığıyım. O gün kar altından çıkarılan 59 şehidimizi rahmet ve minnetle anıyoruz. Geçtiğimiz günlerde kaybettiğimiz, 93 yılında yılın annesi seçilen annem Hatice Karaaslan’ı da bu vesileyle anıyoruz. Komşu köylerden de katılanlar oldu, hepsine teşekkür ediyorum” ifadelerini kullandı.
Ağlama ve Kurtarın Beni Sesleri Yükseliyordu
O günü dün gibi hatırlayan ve annesinden bahsederken gözleri dolan İrfan Karaaslan, evlerinin duvarının çığ nedeniyle tamamen yıkıldığını anlattı: “18 Ocak 1993’te saat 07.48 sularında bir sesle uyandım. Çatıların birbirine çarptığını hissettim. Odamın yan duvarını çığ tamamen götürmüştü. Dışarı baktığımda köyün dümdüz olduğunu gördüm. Her yerden ağlama ve ‘kurtarın beni’ sesleri geliyordu. Üç gün boyunca aralıksız kar yağdığı için köye ulaşım mümkün değildi. Yaklaşık 8 saat sonra güvenlik güçleri gelebildi. Köylülerimiz bu süre zarfında ellerinden geleni yapmaya çalıştı. Annemi, abimin duyduğu ses sayesinde kolay bir yerden çıkardık. 8 saatin ardından omuz ve ayakları kırık bir şekilde annemi karın altından kurtardık. Annem, o zorlu anlarda bile Karabağ’a, Filistin’e, Azerbaycan’a ve Bosna Hersek’e dua etmişti. Kendi derdini unutmuş, ümmetin derdine düşmüş bir insandı. Bu davranışı, 93 yılında yılın annesi seçilmesine vesile olmuştu. Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin.”
