Son günlerin moda sözcüğü “sosyal medya”.
Arkadaş bu nasıl bir hastalıktır böyle yahu, normal hayata dair güncel olaylardan bi haber olanlar dahi biliyor bu terimi.
Neymiş, iletişim ve sohbet amaçlı kullandığımız sitelere verilen genel isim miş.
Eyvallah, çağı yakalamak adına güzel bir adımda bari onu adam gibi kullansak daha iyi olmaz mı?
Gerek evlendirme, gerekse buna mukabil yapmacık ve ahlak dışı programlarda herkesin dilinde.
Bahse konu mevzuda altyapısı olmayan ama sırf ekran karşısında olduğu için egosunu tatmin mahiyetinde
kendini küçük düşürme adına elinden gelen çabayı gösteren bir gurüh türedi.
Eskisi gibi sokağa çıkıp, görüp beğenip evlenmek bile tarih olacak bu gidişle, eş net den, yüzük bilmem hangi siteden, mobilyalar ha keza öyle.
Ondan sonrada şikayet ediyoruz şöyle değiştik böyle değiştik.
Allah tan fırıncılar normalde ekmek bahanesiyle bakkalda market de insan yüzü görüyoruz.
Adam evlenmek için bayana talip oluyor, bir müddet oynadığı rezillik rolündeki sahnesi bitip, fikirler ayrışmaya başladığı an bir kurtarıcı giriyor devreye.
Efendim, sosyal medyadan gelen tepkiler nedeniyle buna karar verdim,
Sosyal medya da gelen yorumlarda asık suratlı olduğum söyleniyor aslında ben çok neşeliyim.
Sosyal medyada beni takip eden sevenlerim böyle bir istekte bulundu onları kırmayacağım
Şu kadar takipçim var, şu kadar tıklandım, bu kadar beğeni alıyorum.
Bre CAHİL …
Ne sosyal medyası ya !
Hangi sosyallikten bahsediyorsun sen!
Hangi eyleminle kendini sosyal sınıfına koydun ?
Kaç proje ürettin, hangi fikrin çığır açtı.
Eline mikrofon alan kendini bir halt sanıp sosyallik narası atmaya başladı.
Sosyallik, mahalledeki yardıma muhtaç insanlardan haberdar olup yardım edebilmektir, ekran başında şebeklik yapanlara prim vermek değil.
Dar günde gerçekten yanımızda olma ihtimali olan insanları takip edip iyi geçinmektir, elektronik ortamdaki sanal kahramanları değil.
İnsandan uzaklaşıp ekranlarla barışık yaşamak sosyallik değil a sosyalliktir
Bunun içindir ki ;
Değerli dostlar kendimizi güncellikten soyutlamadan elektronik ortama çok fazla bulaşmadan tadında bırakmalıyız her şeyi.
Sosyalleşmek, hayatın içinde olmaktır, dokunmaktır yüreklere, hissetmektir acı tatlı hisleri, paylaşmaktır an ları.
Yoksa daha çook yad edip eskiyi içleniriz, özlem duyarız geçmişe.
